علامه مجلسی  به سند صحیح از امام صادق روایت کرده است:وقتی مومنی می میرد،با او شش صورت داخل قبر می شود،بکی از آن ها خوش روتر،خوش بوتر،و پاکیزه تر از بقیه صورت ها است.یکی از آن صورت ها در طرف راست میت و دیگری در طرف چپ و یکی در پیش رو و یکی در پشت سر و یکی در پایین پا و آن که خوش سیما است،در بالای سر می ایستد.وقتی سوال یا عذابی از طرفی می آید صورتی که در آن جهت است مانع از آن عذاب می شود.
آن صورتی که از همه خوش قیافع تر است به سایر صورت ها می گوید:شما چه کسانی هستید؟آن که در طرف راست ایستاده می گوید:من نماز این میت هستم و از عذاب های سمت راست این میت جلوگیری می کنم آن که در طرف چپ ایستاده می کوید:من زکات این میت هستم و از عذاب های سمت چپ جلوگیری می کنم آن که در پیش رو است می گوید:من روزه ام و آن که در عقب سر ایستاده می گوید:من حج و عمره این میت هستم .آن که در پایین پا است می گوید:من نیکی و احسان به برادران مومنم.سپس همه صورت ها یک صدا به آن صورت زیبا می گویند:تو که هستی که از همه ما زیبا تری؟او می گوید:من عشق و محبت آل محمد هستم 
آدرس:داستانهای موضوعی نویسنده:کاظم سعید پور ج2 ص 156